Pułapka PANKO H-TRAP na muchy końskie

PANKO-HT
PROFESJONALNY SYSTEM OCHRONY LUDZI I ZWIERZĄT PRZED MUCHAMI KOŃSKIMI



PRODUCENT ŚRODKÓW NA OWADY BEZ DODATKU INSEKTYCYDÓW
Od 1993 roku
Wsparcie techniczne tel. 668 633 504

Kilka słów na temat much :)
Czy wiecie Państwo, że mucha końska może poruszać się z prędkością do 140 km/h. Efekt? Błyskawicznie przemieszcza się np. ze skraju lasu w kierunku ofiary, po linii prostej. Ale uwaga do ofiary podlatuje niepostrzeżenie. Owady te za sprawą receptorów podczerwieni posiadają łatwość w odnajdywaniu potencjalnych żywicieli zwierząt, ludzi z bardzo dużych odległości.
Larwy żyją w wodzie lub wilgotnej ziemi, wśród odpadków lub w gnijącym drewnie. Polują na małe robaki, skorupiaki i larwy owadów.
Optymistyczny jest jednak fakt że muchy końskie "odwiedzają" nasze pastwiska z obszarów odległych w promieniu do 2 km. Można więc i trzeba je zwalczać systematycznie od maja do końca września. W ten sposób na bieżąco odławiamy samice i zapobiegamy namnażaniu kolejnych pokoleń owadów, redukując w konsekwencji liczbę osobników na chronionym przez H-TRAP obszarze do absolutnego minimum. Działanie jest systemowe i trwałe, nie doraźne!

Lista najbardziej uciążliwych bąkowatych muchówek, wielkości 0,6-2,8 cm

Jusznica deszczowa zwana potocznie muchą końską (Haematopota Pluvialis) ze względu na powszechność występowania jest najbardziej uciążliwa, nas i nasze zwierzęta atakuje niepostrzeżenie, atakuje szczególnie w lasach i pobliżu wody. Podłużne, czarne, długości ok 0,8 cm

Ślepaki (Tabanidae), to szybko latające muchówki o masywnym ciele, są czarne, szara lub brązowe mają jaskrawożółtelub pomarańczowe pasy, także inne wzory. Duża półokrągłą głowa jest spłaszczona a jej najbardziej charakterystyczną cechą są krótkie czułki. Zajmujące większą część głowy oczy mogą być zielone lub fioletowe z opalizującymi paskami lub plamkami. Aparaty gębowe samic są wyjątkowo dobrze przystosowane do przekłówania skóry i wypijania krwi.

Ślepak Czarnożółty (Chrysops Relictus) ma na skrzydłach szerokie brązowe wzory i błyszczące zielone oczy. Najliczniej występuje w pobliżu wody, przeważnie na wyżynach i na wrzosowiskach.

Bąk Brązowy (Tabanus Sudeticus) to duży owad przypominający osę ze względu na odwłok, prze którego środek biegnie charakterystyczna linia jasnych trójkątów.

Tabanus Bovinus (Bąk Bydlęcy, mylnie nazywany gzem bydlęcym*) można go spotkać na łąkach i w niezbyt gęstych lasach, w pobliżu płynących wód. Samice atakują obok pasących się koni także bydło. Larwy rozwijają się w ziemi.

*Gzy przypominają z wyglądu trzmiele lub pszczoły miodne. Niebezpieczne są larwy -groźne pasożyty bydła.


Ogólne zasady ochrony przed owadami:

Ochrona ludzi - muchy końskie i jelenie zazwyczaj pozostają aktywne przez określony przedział czasu w okresie lata. Stosując zewnętrzne (na powierzchnię ciała) repelenty, możemy uzyskać ochronę przez okres kilku godzin. Najskuteczniejsze są repelenty oparte na Permetrynie dozwolone jednak do stosowania wyłącznie na okrycie wierzchnie. Repelenty zabezpieczają przed atakami much odstraszając je lub zmuszając do ucieczki z powierzchni skóry (przed ukąszeniem). Tak czy inaczej należy pamiętać o tym, że czas ich skutecznego działania jest ograniczony i owady będą podejmowały kolejne próby użądlenia (zdobycia pożywienia).

Siatki ochronne na drzwiach wejściowych - w przypadku pomieszczeń zamkniętych, oraz odpowiednie okrycie ochronne - na wolnej przestrzeni, redukują w znaczący sposób ryzyko użądlenia.

Muchy końskie i jelenie mogą być szczególnie dokuczliwe w okolicy basenów i innych zbiorników z wodą. Przywabia je połyskująca powierzchnia wody oraz ruch osób poruszających się w wodzie.
Ochrona zwierząt - tradycyjna metoda ochrony zwierząt polega na stosowaniu sprayów na bazie Permetryny. Insektycydy te działają na muchy bardzo drażniąco i nawet po wylądowaniu na skórze ofiary, zmuszają je do ucieczki. Odpowiednio długi kontakt owada z insektycydem, zabija go. Stosując spraye należy pamiętać o dokładnym nanoszeniu repelentu na całe ciało zwierzęcia, gdyż owady będą poszukiwały miejsc, które nie są odpowiednio zabezpieczone. Z reguły takimi miejscami okazują się być nogi i podbrzusze. O tych miejscach należy pamiętać szczególnie podczas nanoszenia insektycydu. Preparaty oparte na Pyretrynie są równie skuteczne, natomiast czas ich skutecznego działania nie jest tak długi jak preparatów opartych na Permetrynie.

Muchy końskie i jelenie lubią obszary nasłonecznione, zazwyczaj nie dostają się stodół i innych zabudowań oraz miejsc zacienionych. Jeżeli zwierzęta mają zapewnioną odpowiednią ochronę w ciągu dnia, mogą uniknąć ataków ze strony owadów pasąc się w nocy, kiedy owady nie są aktywne.

Istnieją również próby prewencyjnej ochrony przed owadami, polegające na lokalizacji i eliminacji miejsc rozmnażania się muchy końskiej i muchy jeleniej. Do takich zabiegów zalicza się drenaż terenów podmokłych lub niekierunkową aplikację insektycydów skutkującą eliminowaniem wielu innych owadów. Obie te metody nie przynoszą pożądanych efektów. Wiąże się to z tym, że owady potrafią przemieszczać się ze znacznych odległości z terenów nie będących w bezpośrednim sąsiedztwie zabezpieczanego obszaru.

* tekst wg. L. Townsend, Katedra Entomologii Uniwersytetu Kentucky.


Biologia "muchy końskiej":

Muchy końskie żywiącymi się krwią i mogą być bardzo dokuczliwe dla ludzi oraz wręcz niebezpieczne dla ludzi i koni.

Populacja owadów jest różna w różnych latach. Owady atakują w okresie od początku maja do końca września.

W przypadku hodowli bydła, liczne ukąszenia owadów mogą prowadzić do zmniejszenia wydajności produkcji mleka oraz przyrostów masy mięsnej. Owady mogą być dla zwierząt na tyle uciążliwe, że uniemożliwiają im normalne korzystanie z pastwisk. Zwierzęta na skutek ataków ze strony owadów stają się pobudzone i zbijają się w grupy. Starając się uniknąć ukąszeń, potrafią nawzajem się poranić. W przypadku licznych ukąszeń, ubytki krwi również są znaczne. Z danych opublikowanych w biuletynie USDA nr 1218 przez Webb-a i Wells-a wynika, że w czasie jednego posiłku mucha końska może spożyć 1 ml krwi.

Niebezpieczne są samice owadów. Samice muchy końskiej i muchy jeleniej są aktywne w ciągu dnia. Muchy przywabiane są przez ruch, świecące powierzchnie, dwutlenek węgla i ciepło. Atakując ofiarę używają specjalnie wyposażonego tnąco-kłującego aparatu gębowego, którym pokonują barierę skóry i dostają się do krwi. Ukąszenia mogą być bardzo bolesne i wywołać reakcje alergiczne w związku z przedostawaniem się do krwi śliny owadów. Podrażnienie i świąd ustępują zwykle w ciągu jednego dnia, jakkolwiek na skutek rozdrapywania swędzących miejsc po ukąszeniach, może dojść do infekcji i innych powikłań. Generalnie, jako optymalny środek bezpośrednio po ukąszeniu, powinno się stosować kremy łagodzące ból i uczucie swędzenia. W rzadkich wypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne objawiające się pokrzywką lub dusznością. Samce muchy końskiej żywią się nektarem kwiatowym i nie są groźne dla człowieka i zwierząt.

Muchy końskie i jelenie są owadami z reguły odżywiającymi się na wielu ofiarach. Bolesność ich ukąszeń w przypadku zwierząt (nie tylko hodowlanych) prowadzi do reakcji, polegającej na ucieczce i poszukiwaniu nowego źródła pożywienia. Specyfika ta powoduje, że mogą stawać się wektorami chorób ludzkich i zwierzęcych.

Larwy muchy końskiej i jeleniej rozwijają się w mule-błocie wzdłuż brzegów strumieni a także stawów, bagien i innych rozlewisk. Potrafią żyć w środowisku wodnym jak również w zwykłej glebie. Samice składają jaja w ilości 25-1000 na roślinach w okolicach podmokłych. Larwy wylęgające się z jaj dostają się na podłoże i żywią się rozpadającą materią organiczną lub małymi organizmami wodnymi lub organizmami zamieszkującymi glebę. Larwy pozostają w tym stadium zazwyczaj od jednego do trzech lat - w zależności od gatunku. Dojrzałe larwy dostają się do bardziej suchych miejsc gdzie przekształcają się w poczwarki i ostatecznie postacie dorosłe.